BAMBA, ‘bobo’, voz de creación expresiva.

1.ª doc.: princ. S. XVII (G. de Castro, Correas).

Comp. mall. bàmbol íd., Canarias bamballo ‘desharrapado’ (BRAE VII, 333), murc., val., mall., cat. occid. bamba ‘bollo muy esponjado’.

DERIV.

Bambarria ‘bobo’ [Covarr.], ‘chiripa, acierto casual’ [1605, López de Úbeda, p. 138b (Nougué, BHisp. LXVI); Aut.]. Comp. BAMBOLEAR.