NARDO, tomado del lat.
nardus
, y éste del gr.
νάρƌος
íd.
1.ª
doc.:
Nebr.
Definido ahí «
nardo
,
árbol
olorosa
e
peregrina
: nardus;
n
.
rústico
o
assarabacar
: bacar;
n
.
hediondo
: ozenitis». En APal. 295
d
quizá sólo figura a título de voz latina.