JERA, ‘obrada, jornal’, ‘la tierra que puede obrar en un día un par de bueyes’, salm., zam., extr., voz leonesa procedente del lat. DIARIA, plural de DIARIUM, ‘ración o comida diaria’, ‘salario, jornal’, derivado de DIES ‘día’.
1.ª doc.: 1627, Gonzalo Correas.
1 Xeira «tierra con dos ferrados de sembradura (de centeno)» Sarm. CaG. 182r, «tiento o avance que de una vez y sin interrupción se da a una labor» (Vall., Lugrís), «ayuda gratuita que un labrador presta a otro, trabajando parte del día en sus tierras» (Vall. s. n. geira), ‘jornada de trabajo’ (irónico): «rematar a xeira e... mollar a gofxa, ó pé dunha pipa de viño», ‘tarea odiosa’: «xeira tan macabra» (Castelao 216.4, 202.15), o xeiras ‘alternativamente’ (Carré), cf. Pensado, CaG., pp. 111-112. ↩