DIÁSTOLE, tomado del lat. diastŏle y éste del gr. ƌιαστολƲ ‘dilatación’, derivado de ƌιαστέλλειν ‘separar, apartar, dilatar’, y éste de στέλλειν ‘enviar’.

1.ª doc.: Aut., como masculino.

DERIV.

Diastólico. Paradiástole. Sístole, de συστολƲ ‘contracción’, derivado de συστέλλειν ‘reducir, contraer’. Sistólico (sistálico en Acad. 1936 es errata); asistolia, asistólico. Perístole, de περιστολƲ ‘contracción del vientre’; peristáltico.