CORCHETE, del fr. crochet ‘gancho’, diminutivo de croc, y éste del fráncico *KRÔK (comp. escand. ant. krôkr íd.).
1.ª doc.: APal. 20b, 35d; Nebr.
DERIV.
Corcheta. Corchetada o corchetesca (ambos en J. Hidalgo). Encorchetar.
Corchea [Pícara Justina, 1605; Jerónimo Gracián, † 1614], del fr. crochée, participio de crocher une note ‘hacer un gancho o cola a una nota’, derivado de croc: son también galicismos port. colcheia y cat. corxera.