ATRIO, tomado del lat. atrium íd.
1.ª doc.: APal. 37d.
Con carácter popular se ha conservado el vocablo en gallego-portugués adro «terreiro em frente, e às vezes em volta, da igreja» (Fig.) «non hai cimeterio, adro parroquial, cerre de capela, encrucillada... que non teña un cruceiro», Castelao 93.1f., y ya en las Ctgs. «ali, no adro, avia h?a capela» (245.25). En los demás dominios romances sólo quedó en la toponimia (p. ej. cat. Adri iglesia y aldea al NO. de Gerona).