ALTERCAR, tomado del lat. altercari íd.

1.ª doc.: h. 1300, Gr. Conq. de Ultr.

Para más ejs., vid. Cuervo, Dicc. I, 357-8.

DERIV.

Altercación [1454, Arévalo Suma, p. 264b, Vergel, p. 326b (Nougué, BHisp. LXVI)]. Altercado.